Rozdział 33 "Początek wyprawy"

 - Jedzenie spakowane? - zapytała Lilly.
 - Taak! - odpowiedziała jej reszta.
 - Picie?
 - Tak!
 - Ubrania na zmianę?
 - Tak!
 - Broń?
 - Tak!
 - Śpiwory?
 - Tak!
 - Mamy już wszystko. Możemy ruszać. - oznajmiła Elsa.
 - Dobrze. Więc tak: Czkawka leci z Natsu, Roszpunka ze mną, Elsa z Mirajane, Jack z Nathan'em, Piotruś z Ultear, Undertaker z Lyon'em, Naru z Hibikim, a reszta bierze bagaże. - wydała polecenie Fire. Każdy posłusznie stanął przy osobie, którą ma wziąć, a pozostali zbliżyli się do sterty rzeczy. - Gotowi?! No to lecimy!

*Etherion*

 - Przyniosłaś mi tą poduszkę? - zapytał niebieskowłosy kątem oka dostrzegając, że dziewczyna weszła do komnaty.
 - Weź się odczep! - burknęła. - Lepiej mi powiedz, jak ci idzie.
 - Lecą odbić Lunę. - westchnął lekko znużony.
 - Doprawdy? Ooch, twoją ukochaną.
 - Taa, jasne. Darkness to zamknięty temat i nie mam zamiaru do tego powracać. - oparł się łokciem o podłokietnik, a swoją głowę położył na dłoni i wpatrywał się w szklaną kulę, ukazującą demony u stóp najwyższej góry świata.
 - A co z tą Ceremonią? Przecież Undertaker...
 - Nie mieszaj się do tego, dobrze?! Jak nie masz co robić to uszyj jakiś szalik, czy coś. - warknął kierując na nią swój zezłoszczony wzrok. Dziewczyna wyglądała jakby trochę się przelękła, lecz po chwili na jej ustach pojawił się złośliwy uśmiech.
 - Jak sobie życzysz. - syknęła i wyszła.
 - Przyniosłabyś tą poduszkę! - zawołał za nią Shadow.
 - A weź się odwal! - krzyknęła dziewczyna. Nightcore uśmiechnął się rozbawiony.

*kryjówka Freed'a*

 - Panie Freed! Zwiadowcy mówią, że grupa demonów jest u podnóża góry. - zakomenderował jeden ze straży.
 - A niech sobie tam będą! I tak nie przetrwają do szczytu. - odparł mężczyzna w kombinezonie i masce odsłaniającej tylko usta.
 - Racja. Na drodze ustawiłem mnóstwo run-pułapek. Razem jest ich około 1345, więc możemy być spokojni. - zielonowłosy uśmiechnął się. - A nawet jeśli uda im się jakoś je ominąć, to czeka ich jeszcze jedna niespodzianka. - spojrzał wymownie na Lunę. Dziewczyna szarpnęła ręką, pragnąc się wyswobodzić, jednak poskutkowało tym, że kajdanki mocniej wpiły jej się w skórę poszerzając rany, z których już od dawna ciekła krew. - Czyż nie wygląda ona pięknie w tej czerwieni? Włosy, ubranie, a teraz nawet krwistoczerwona skóra. Dosłownie. - zadrwił z niej.
 - Nie dacie rady. Z nimi jest Natsu. - ponownie podjęła próbę uwolnienia się, co zaowocowało oderwaniem skóry z nadgarstka i rozdzierający krzyk czerwonowłosej.
 - Nigdy się nie nauczysz. - Fried pokręcił głową z niedowierzaniem. - Niewiarygodne, jak durne i dumne są demony. A ten Dragneel... ciągle pozostaje Dragneel'em. Nie zapominajmy, że on nie jest najsilniejszą istotą na świecie. Tylko czwartą z kolei.
 - Tyle wystarczy żeby pokonać twoje przeszkody i porządnie skopać ci dupę! - warknęła Luna próbując nie dopuścić płynącej krwi z jej ręki do ust. Shinigami zacmokał.
 - Obawiam się, że nie. Ponieważ nasza największa broń... to właśnie ty. - podszedł do niej ze złowieszczym uśmiechem.
 - Nigdy nie będę walczyć przeciwko swoim przyjaciołom! Wolę cierpieć najgorsze katusze niż skrzywdzić kogokolwiek z nich.
 - Jaka odważna. A jaka pewna siebie. - odparł zamaskowany mężczyzna i zachichotał.
 - Bickslow, oszczędź moim uszom twojego chichotu. - syknął zielonowłosy patrząc na niego spode łba.

*u stóp Himalaji*

 - Jesteśmy na miejscu! Wystarczy tylko wspiąć się na sam szczyt. - powiedziała Lillith.
 - Och, a nie możemy polecieć? Będzie znacznie szybciej. - jęknęła Mirajane.
 - Czytałam o tym. Całe Himalaje są objęte barierą. Nie można na ich terenie używać magii, ani skrzydeł. Również u ludzi. - powiedziała Ultear. - Oraz nieśmiertelność. Tutaj jesteśmy zwykłymi ludźmi. Nawet nie jesteśmy objęci falą zakazu.
 - Och, doprawdy? - spytał Astaroth, który zdążył pozbyć się podkoszulka. Wbiegł na najniższą skałę. - Zeref! Zeref! Ty, serio nic. - stwierdził.
 - Może byś się chociaż ubrał. - warknął Natsu.
 - Jak ci tak to przeszkadza, to się nie patrz!
 - Chłopcy, proszę, przestańcie. - rozdzieliła ich Lisanna.
 - No to ruszamy. - powiedział Jack i wspiął się obok Astaroth'a. - Ooo rany! Ale z-z-zimno! - zatrząsł się.
 - Tobie zimno? Ach, zaraz, już pamiętam. Bariera. - westchnęła Roszpunka. - To może się cieplej ubierzmy? - zasugerowała wyciągając z najbliższego worka brązowy kożuch. Z pomocą Mirajane i Elsy zawinęła swoje włosy wokół ciała i nałożyła ubranie. Naciągnęła czapkę na głowę, na to kaptur, a na rękach - grube rękawiczki. Na stopy nałożyła drugą parę wełnianych skarpet i na to ciepłe buty. Reszta ubrała się podobnie.
 - No, to możemy ruszać. - powiedział Nathan i ruszył w bok. Niektórzy zaczęli się wspinać, inni obserwowali górę, a pozostali wpatrywali się ogłupiali w fioletowowłosego. Fire podbiegła do niego i go zatrzymała.
 - Eeh, wiem, że jesteś niestabilny umysłowo, ale nie musisz tego tak otwarcie pokazywać. - powiedziała. Chłopak zmarszczył brwi.
 - Ale o co ci chodzi? Ja tylko się rozglądam za najłatwiejszą częścią do rozpoczęcia wspinaczki, a ty już gadasz, że jestem psychiczny. - odparł lekko urażony.
 - Tylko niestabilny umysłowo. - przypomniała mu.
 - Ach, jak wy się kochacie! - zaświergotała Lisanna pojawiając się tuż obok nich. Wpatrywała się w parę wzrokiem "Albo się uspokoicie, albo wam przywalę" i jednocześnie uśmiechała się radośnie.
 - Czasem się jej boję. - szepnął Nathan nachylając się w stronę swojej dziewczyny. Lillith uniosła kącik ust do góry, a po chwili westchnęła. Spojrzała na resztę grupy. Jack trzymał Natsu, a Czkawka Astaroth'a, których kilka sekund temu udało się rozdzielić. Elsa i Roszpunka pomagały sobie nawzajem, aby wejść na kolejny głaz. Ultear była metr wyżej od nich i próbowała wyciągnąć nogę ze szczeliny. Piotruś wykłócał się z nią, że jeśli tam napluje to stopa się wyślizgnie, ale czarnowłosa mu zaprzeczała. Undertaker siedział z Naru na jednej z wystających skał ok. 5 metrów nad ziemią, rozmawiał o Grell'u i wesoło majdał nogami w powietrzu. Ichiya głośno pokazywał swoim "cheerleaderkom" jak się powinno wspinać, a oni, chociaż byli kilka metrów nad nim, żywo mu kibicowali. Gazzille i Elfman rzucali w siebie kamykami na ziemi. Mirajane klęczała, opierała się łokciami o najbliższy kamień i nuciła sobie coś pod nosem.
 - Widzę, że za bardzo nam ta wyprawa nie idzie. - odezwała się Lilly na tyle głośno, aby wszyscy ją usłyszeli.
 - Ja cały czas prę do przodu! O, proszę! - zawołała Punzie i znacznie zwiększyła tempo, jednak po kilku sekundach poślizgnęła się i runęłaby w dół gdyby nie czyjaś dłoń, która w porę przytrzymała jej rękę. Złotowłosa utrzymała równowagę i spojrzała do góry. Ujrzała jednego z kibiców " wyperfumowanego" mężczyzny. Uśmiechał się do niej promiennie. Pozwoliła mu się wciągnąć na głaz, na którym on stał.
 - Czy nic się panience nie stało? - zapytał z troską w głosie. Pokręciła głową.
 - Nie, nic. Dziękuję.
 - Przyjemność po mojej stronie. - odpowiedział, lekko schylił głowę i przeskoczył na półkę skalną, gdzie stała reszta wielbicieli. Roszpunka kątem oka spojrzała na Astaroth'a, z nadzieją, że to widział i teraz posyła chłopakowi mordercze spojrzenie, dokładnie takie, jakie robi Jack, gdy Darkness zbliża się do Elsy. Jednak zawiodła się. Demon nawet nie patrzył w jej stronę, za to zauważyła, że robi to Czkawka. Zmarszczyła brwi, a wtedy Haddock dostał z pięści w nos od granatowowłosego i go puścił. Skierowała na niego wzrok. Być może to dlatego, że patrzył się na nią.
 - Zostaw mnie! Potrafię się opanować! - zawołał zdenerwowany chłopak. Rozczarowana westchnęła, usiadła na kamieniu, na którym stała i obserwowała tok wydarzeń.
 - Właśnie widzę, jak to potrafisz. - zachichotał Natsu. Astaroth skierował na niego wzrok.
 - Chcesz jeszcze dostać?! - warknął do niego. Dragneel wyswobodził się z uścisku Frost'a.
 - Dawaj!
 - Po męsku! Poza barierą!
 Obydwoje zeskoczyli po kamieniach na dół i stanęli naprzeciwko siebie. Mag lodu z łatwością pozbył się ubrań i pozostał w szortach, z kolei Smoczy Zabójca, który wcześniej nie obtoczył się grubą odzieżą tylko pozostał w białych spodniach podobnych do pumpów, czarnej kamizelce i nieodłącznym łuskowatym szaliku, teraz ściągnął kamizelkę, a szalik zawiązał sobie na głowie.
 - Od kiedy to stałeś się hipisem? - zaśmiał się Gazzille.
 - Chcesz dostać!? - krzyknął różowowłosy i rzucił się na niego.
 - Eej! To ja miałem się z nim bić! - zawołał Astaroth.
 - Wróć jak się ubierzesz! - odparł czarnowłosy, jednak Darkness nie słuchał. Wbiegł w nich z krzykiem.
 - To teraz się biją o to, z kim będzie się bił Natsu? - zapytała Elsa.
 - Prawdopodobnie tak. - powiedziała Roszpunka.
 - Prawdziwy mężczyzna potrafi się bić! - zawołał Elfman i włączył się do bitwy.

 *zamek Damiana*

 - Umieram... - mruknęła Anna wchodząc do kuchni, gdzie Damian robił jajecznicę. Usiadła przy stole i oparła głowę o dłoń, lecz po chwili i tak padła na twarz na blat.
 - Wow, trafiłaś do kuchni. Jestem pod wrażeniem. - zachichotał chłopak.
 - No dziwne, żebym nie trafiła, skoro poustawiałeś strzałki od drzwi do mojego pokoju, aż dotąd. Ale najlepsze jest to, że kuchnia jest naprzeciwko! - warknęła do niego zaspanym głosem. Brązowooki postawił przed nią talerz ze śniadaniem, pochylił się i oparł rękami o stół.
 - Widzę, że tu ktoś wstał lewą nogą. - zaśmiał się.
 - A żebyś wiedział. - burknęła i podniosła głowę. - I zaś jak mogłam wstać, kiedy w ogóle nie spałam?
 - Tylko ty tak potrafisz. - w głosie Damiana wyraźnie słychać było ironię. Wyprostował się i przeciągnął.
 - Ściąg w końcu tą chustę. - powiedziała Ania z pełnymi ustami.
 - Chcesz się zakrztusić?
 Dziewczyna przewróciła oczami, przełknęła kawałek jajecznicy i powtórzyła ostatnie zdanie.
 - Dlaczego? - zapytał.
 - Bo... chcę ujrzeć w końcu twoją twarz.
 - A jak nie, to co? Pomyślisz, że ukrywam ją dlatego, że chcę zasłonić swoją brzydotę, czy jak? - zachichotał.
 - Twoje oczy i głos nie pasują do osoby brzydkiej. - wymamrotała nabierając kolejną porcję.
 - Co?
 - Nic. - odparła szybko. - Zupełnie nic. - nabrała jedzenia do ust, przegryzła i przełknęła. W ekspresowym tempie skończyła posiłek i zniknęła w drzwiach mamrocząc słowa podziękowania. Damian podrapał się po głowie trochę zakłopotany, wzruszył ramionami, zaśmiał się i zabrał za sprzątanie po śniadaniu.

***

 Tak, więc, kolejny rozdział napisany! Mam nadzieję, że się podoba ^.^ Następny najprawdopodobniej za tydzień, bo na pewno nie napiszę go do końca weekendu, a w tygodniu będę miała 6 sprawdzianów, więc mam co robić :P No to do za tydzień! :*