Rozdział 28 "Totalna katastrofa!"

 - Czy to jest Grell? Grell Sutcliff? - wyszeptała Roszpunka.

 - Co? Przecież on nie żyje! Zabił go Freed pod postacią Luny. Nie pamiętasz? Poza tym Grell miał długie włosy i chodził w czerwieni, nie czerni. I raczej ubóstwiał płeć męską, a nie wściekał się na nią. I co by robił w piekle? To na pewno pomyłka. - Jack wyrzucił z siebie zdania z prędkością karabinu maszynowego.
 - Co do włosów to przecież Undertaker mu je ściął. - wtrącił się Czkawka.
 - Włosy Shinigami odrastają prawie od razu jeśli się ich nie zetnie kosą należącą do niego. - powiedział Undertaker.
 - Znaczy, że musiałbyś ściąć mu włosy jego piłą, aby zaczęły odrastać w normalny sposób? - spytał Piotruś dla pewności. W tym momencie czerwonowłosy skierował wzrok przed siebie i ujrzał ich. Zrobił zaskoczoną minę, a potem zmarszczył brwi i wzruszył ramionami. Odwrócił się do czarnowłosego.
 - No to co chciałeś powiedzieć? Powinienem się zająć moimi obowiązkami, a nie jakimiś pierdołami, które ponoć zawracają ci głowę. - warknął do niego zirytowany.
 - Zachował się jakby nas nie znał. - szepnęła Elsa zdezorientowana.
 - Nie mamy pewności, czy to na pewno on. - powiedział Astaroth.
 - Więc pozostało nam jedno. - mruknął Natsu wpatrując się uważnie w czerwonowłosego i ruszył do przodu zanim ktokolwiek zdołał go powstrzymać. - Hej, ty! Podejdź tu! - krzyknął głośno. Mężczyźni skierowali wzrok na niego z pytającymi minami.
 - Natsu, co ty wyprawiasz? - syknęła Roszpunka, ale różowowłosy ją zignorował.
 - Tak, ty z czerwonymi kudłami! - zatrzymał się i czekał. Mężczyzna kompletnie zdezorientowany podszedł do niego.
 - O co chodzi? - zapytał.
 - Nawet głos ma taki sam. - szepnęła Elsa.
 - Jak się nazywasz? - warknął Dragneel chcąc sprawić wrażenie groźnego i chyba mu się udało, bo w oczach okularnika wymalował się strach.
 - Eee... Sutcliff? - powiedział nie bardzo wiedząc o co chodzi demonowi.
 - Grell... czy to ty? - zapytał niepewnie Grabarz przyglądając mu się.
 - Co? N-nie... G-Grell t-to mój ojciec. - wyjąkał czerwonowłosy zszokowany, że ktoś znał to imię. Wszystkich zamurowało. Spodziewali się reakcji: "Nie wiem o kogo chodzi, przepraszam, pomyłka." albo "Jestem do niego podobny, ale to nie ja" ewentualnie "Tak, to ja."
 - C-co? Grell ma syna? - wykrztusił Jack.
 - Raczej miał. - poprawił go Piotruś.
 - Jak to miał? - odezwał się czerwonowłosy coraz bardziej przejęty całą sytuacją, chociaż nadal patrzył na nich nieufnie.
 - Twój ojciec nie żyje. - powiedziała prosto z mostu Lillith.
 - Co? Nie kłam! Żyje, na pewno! - wykrzyknął zdenerwowany, a zarazem zrozpaczony. - Nie mógł umrzeć! Przecież jest nieśmiertelny! To Shinigami!!
 - Ale inny Shinigami może go zabić. I to zrobił. - mruknęła Elsa patrząc w ziemię. W oczach czerwonowłosego pojawiły się łzy. Utkwił wzrok w piachu, lecz po chwili zacisnął zęby, próbując nie wypuścić słonych kropel z oczu, i pokręcił głową.
 - Przestańcie mnie okłamywać! To wcale nie jest śmieszne.
 - Ale to prawda. - powiedziała Roszpunka i położyła mu na ramieniu swoją dłoń dla dodania otuchy. Młody Sutcliff skierował na nią swoje spojrzenie. W jego oczach tliła się nadzieja, że to wszystko to tylko żart. Gdy ich spojrzenia się spotkały, czerwonowłosy zmarszczył brwi, a po chwili uniósł brwi do góry w niedowierzaniu. Odtrącił jej rękę i cofnął się 3 kroki w tył.
 - Nie dotykaj mnie. - warknął. - Ty w szczególności nie masz do tego prawa. - piorunował ją spojrzeniem. Złotowłosa zrobiła zaskoczoną minę i popatrzyła po reszcie. Wyraz twarzy każdego był taki sam. Nikt nie wiedział o co mu chodzi.
 - To może chociaż powiedz jak ci na imię? - zasugerowała delikatnie Elsa. Czerwonowłosy rozchmurzył się nieco i westchnął.
 - Naru. - mruknął zrezygnowany. - A wy?
 - Jestem Lillith. - przedstawiła się z uśmiechem fioletowowłosa. - Ta blondie to Elsa, złotowłosa to Roszpunka, ten napaleniec to Natsu, ten w szortach to Astaroth, ten młody to Piotruś, ten z grzywką na pół twarzy to Undertaker, a i wreszcie Czkawka.
 - Roszpunka... - powtórzył zaintrygowany. Dziewczyna dziwnie się poczuła.
 - O co chodzi? - zapytała niepewnie. Naru wzdrygnął się i odwrócił twarz.
 - Może mu się spodobałaś? - szepnął jej do ucha Jack, który stał za nią i posłał jej ironiczny uśmiech. Złotowłosa wywróciła oczami i spuściła głowę, chcąc ukryć rumieńce, które, wbrew jej woli, wypłynęły na policzki. Na chwilę podniosła wzrok, a następnie odszepnęła.
 - Nie sądzę.
 Nagle poczuła, jak czyjeś ręce dotykają jej włosów, a konkretnie dzielą na kilka pasm. Odwróciła głowę i zobaczyła Elsę, Lillith i Czkawkę, którzy próbowali spleść jej włosy w warkocz tak, aby nie przeszkadzał jej w swobodnym chodzeniu. Uśmiechnęła się z wdzięcznością i stanęła nieruchomo, żeby ułatwić im to zadanie.
 - Posłuchaj, wszyscy wiemy, że ta wiadomość to dla ciebie szok, ale musisz nam uwierzyć. - zaczął znowu szarowłosy.
 - A ty, dziadku, skąd możesz wiedzieć jak się czuję? - warknął czerwonowłosy.
 - Twój ojciec był moim przyjacielem. Nie rozstawaliśmy się nawet na chwilę. Wiedziałem o nim wszystko... to znaczy, do tej pory tak myślałem. Ciekawi mnie to, ile tajemnic jeszcze przede mną ukrywał. - mówił to powoli, zachrypniętym półgłosem z rozbawionym tonem i nie przestawał się szeroko uśmiechać, przez co młody Sutcliff patrzył na niego podejrzliwie.
 - Nie umiesz kłamać. - stwierdził w końcu.
 - Oo, potrafi, i to świetnie. Ale on zawsze ma taki ton głosu. - powiedział Astaroth.
 - Jakoś nie potrafię wam uwierzyć. - westchnął i odsunął się jeszcze do tyłu. Natrafił plecami na plecy Natsu, który przestał brać udział w konwersacji i gapił się przed siebie. Gdy poczuł, że coś uderza go w kręgosłup, ocknął się i spojrzał do tyłu spode łba.
 - Aaa, to tylko ty. - mruknął i dalej gapił się w przestrzeń. Naru najwyraźniej trochę się zdenerwował ignorowaniem go.
 - Co to znaczy: tylko ja? - syknął. Różowowłosy odwrócił twarz z szerokim uśmiechem.
 - Znaczy, że to ty, a nie na przykład Czkawka. A, właśnie, Czkawka! Co ty robisz? Zamierzasz zostać fryzjerem czy babą, bo już nie wiem. - zachichotał.
 - Ja bym obstawiał to drugie. - zawtórował mu Astaroth, stając obok niego. Widząc rozzłoszczoną minę Haddock'a, przybli sobie żółwika.
 - Udało się. - powiedział Natsu.

 - Czasem was nie ogarniam. - westchnęła Lilly, ale uśmiechnęła się.
 - Czasem często. - dodała Roszpunka. W końcu po kilku minutach, warkocz Punzie był ukończony. Dziewczyna była wniebowzięta. Z radością przytuliła mocno całą trójkę.
 - Dziękuję wam. Jest cudny.
 - Nie ma za co. - Elsa posłała jej miły uśmiech i skierowała wzrok na Naru. Siedział na jakimś kamieniu i rozważał to, czego się dowiedział. Po chwili wstał.
 - No i jak? - spytał Piotruś.
 - Muszę pomyśleć w samotności. - odparł i odszedł szybkim krokiem.
 - To co teraz zrobimy? - zapytał Czkawka.
 - Pograjmy w coś! - wykrzyknął Natsu z entuzjazmem. Wszyscy spojrzeli na niego ze zdziwieniem. - No co?
 - Moja siostra jest uwięziona, w każdej chwili grozi nam śmierć, okazuje się, że Grell miał syna, musimy zorganizować podróż na Mount Everest, a ty gadasz nam tu o grach?! - wyrzucił z siebie te słowa Darkness. - Chłopie, czy ty myślusz o czymś jeszcze niż tylko o bójkach i zabawach?
 - Tak. - przytaknął nadal szeroko uśmiechnięty.
 - No ciekawe o czym. - westchnęła Elsa.
 - O jedzeniu. - Dragneel wyszczerzył zęby. Wtedy zaburczało mu w brzuchu. - A oto dowód. Nie wiem jak wy, ale ja idę coś zjeść. - uwolnił swoje różowo-czerwone skrzydła i poleciał gdzieś.
 - W sumie, on ma rację. Też jestem głodny. - stwierdził Piotruś i poleciał za nim. Jack i Astaroth unieśli się w powietrze.
 - Możemy was zabrać. - zaczął demon, ale Lillith mu przerwała.
 - Nie, dzięki, przejdziemy się.
 Dziewczyny zgodnie kiwnęły głowami. Więc Jack wziął Czkawkę, a Astaroth Undertaker'a i polecieli za Natsu i Piotrusiem. Elsa, Roszpunka i Lilly ruszyły powoli za nimi.
 - No to opowiadajcie, dziewczyny, co tam u was? - powiedziała Lillith.
 - Cóż, u mnie nic ciekawego. No, znaczy... zauważyłyście to dziwne zachowanie Naru w stosunku do mnie? - spytała Punzie. Dziewczyny przytaknęły. - Nie wiem, o co mu chodzi. Jack twierdzi, że po prostu mu się spodobałam, ale nawet jeśli to dość niecodziennie to okazuje.
 - Jedyny w swoim rodzaju. - stwierdziła Elsa. - Ale Jack... te sceny zazdrości... Punzie, nie mów, že ich nie zauważyłaś.
 - No jasne, że je widziałam. Ale wiesz, to chłopak. Zanim ci coś wyzna, to minie 300 lat. - uśmiechnęła się złotowłosa.
 - W razie czego, mogę powiedzieć Nathan'owi, żeby przeczytał mu w myślach. Będziemy mieć pewność co czuje. - zasugerowała fioletowowłosa.
 - No nie wiem. Wolę żeby sam mi to wyznał, jeśli w ogóle ma co mi wyznawać. - odparła blondynka. - A skoro przy wyznaniach jesteśmy...
 - Hmm? - zaciekawiły się dziewczyny.
 - Kiedy poszłyście do Ultear, Czkawka najwyraźniej chciał mi coś powiedzieć, tyle że strasznie się denerwował i nie mógł wydusić słowa. A potem rozszalała się bitwa chłopaków i nie było czasu, aby powrócić do tej rozmowy.
 - A mówił coś szczególnego, czy tylko dukał bezsensowne zdania? - dopytywała się Fire.
 - Nic takiego. Jedyne co powiedział to to, że chce ze mną porozmawiać na osobności.
 - Może... zakochał się w tobie? - podsunęła Roszpunka ruszając brwiami. Dziewczyny zachichotały.
 - We mnie? Coś ty! Trzeciego nie chcę.
 - Trzeciego? Jak to trzeciego? - nie zrozumiała Lilly. Punzie również patrzyła na nią wyczekująco.
 - Oprócz Jack'owi podobam się chyba jeszcze Astaroth'owi. - powiedziała Elsa i wzruszyła ramionami.
 - Wiesz, znam Ash'a bardzo długo i nie wydaje mi się, aby był w tobie zakochany.
 - Powiedziałam chyba. No i, nie że zakochany, tylko...
 - Dobrze, dobrze, rozumiem. To rozwiązanie nawet pasuje. A, zresztą... - Lilly odgarnęła grzywkę z twarzy. - Kto ich tam wie? Może się coś zmieniło w nim?
 Nagle obok nich pojawił się zdyszany Piotruś.
 - O co chodzi, słodziaku? - zapytała Punzie.
 - Daruj sobie. - wysapał blondyn i oparł się o kolana. Po chwili unormował oddech i wyprostował się. - Natsu i Astaroth dorwali wódkę.
 - Co?? - wykrzyknęła Fire.
 - Ale to chyba nic złego, prawda? W końcu są pełnoletni... - odezwała się niepewnie Elsa.
 - Nic złego? Człowieku, ty widziałaś kiedyś demona zachlanego wódką?! - zawołała Lillith.
 - Chyba tak. Czy to nie było wtedy, jak Luna i Astaroth oznajmili nam, że musimy wyruszyć do Undertaker'a? - przypomniała sobie Roszpunka.
 - Jak dla mnie, jego zachowanie było jakby bardziej udawał. Po pijaku chyba nie jest się aż tak żwawym... - stwierdziła blondynka.
 - To było zapewne po winie. U demona nie ma przesady. A kiedy dorwą wódkę to jest totalna katastrofa!! Szczególnie jak się nazywają Dragneel i Darkness. - wyrzuciła z siebie szybko fioletowowłosa.
 - Nadszedł czas na plan T!! - wołał z oddali głos Natsu.
 - Co to plan T? - zapytał ledwo przytomny głos Jack'a.
 - Totalna rozpierducha!!! - wrzasnął Dragneel.
 - Wszystkie dusze, chrońcie to piekło. - mruknęła Lillith i popędziła w stronę chłopaków, a za nią Elsa, Roszounka i Piotruś.

***

 No w końcu jest, co nie? Lexy, dotrzymałam słowa :D Dziękować za reklamę majne (hahah, wiem, że to nie tak się pisze) bloga. Kira, co się nie odzywasz? Wpadłeś do studni, czy jak? Kolejny nwm kiedy, ale ja bardzo chcę 8 rozdział na keepcalmandlovejelsa.blogspot.com i L, wracaj do nas!!

 To tyle. Na razie!! :) :*